|
Üç Önemli Dersi Mutlaka Okuyunuz Ziyaretçi Defterimize Mesajlarınızı Bırakabilirsiniz
|
Gitmekmi
zor, kalmakmı?
Herşey ne kadar güzel başlamıştı
halbuki...
Bir ulu ağacın taptaze meyvaları
idi onlar...
Kalbi vatan sevgisi ile çarpan,
milletine, şehrinin insanlarına hizmetten başka hiçbir düşüncesi olmayan
tertemiz, çalışkan,dürüst insanlardı onlar. Çekilen onca zorluktan sonra
biraraya gelmişlerdi sonunda. Ve artık zaman hizmet zamanıydı ülkeye,
millete...
İnanç doluydular, güçlüydüler,
kendi içlerinden çıkmış çok değerli bir ağabeyleri vardı başlarında,
başları dik, alınları ak, gönülleri ferahtı, ortak değerleri öylesine
çoktuki, hiçbirşey onları ayıramaz ve hiçbir zorlukta yıldıramazdı, herşey
öylesine güzeldi ki...Yada güzel olan tek şey, onların tertemiz
kalpleriydi...
Yeni ortamlarında zorluklar elbette
vardı... Yıllardır onları hakir
gören yok sayan insanlar, dahada kenetlenmiş, dahada sinsileşmişlerdi; önceleri
gizliden gizliye tacize başladılar, o güzel insanların sabrını deniyorlardı
mutlaka, sabırlı olmak gerekiyordu, oldular; sonra açıktan hakaretler başladı
gene sabrettiler, sonra yapmak istedikleri her güzel iş engellenir oldu, gene
sabrettiler. Aslında cevap vermek kolaydı, kolaydı ama...Abileri vardı
onlardan önce, o herşeyi bilir, herşeyi görür ve zamanı geldiğindede
gerekeni yapardı. Sabredeceklerdi , yıllardır yaptıkları hep bu değilmiydi?
Önemli olan tek şey vatana hizmetti,
ve bu hizmeti verebilecekleri yerdeydiler. Günler geçtikçe bir acayiplik
hisseder oldular, ağabeyleri onlarla ilgilenmiyor, onları önemsemiyor, dahada
acısı onları hakir görüyordu ve dün onları yok sayan sinsi insanları,
kardeşlerine tercih ediyordu. O büyük ağabeydi herşeyi daha iyi bilirdi...
Ama kardeşleri bilmezlerdi; bilmezlerdi yalanı, bilmezlerdi dalkavukluğu,
bilmezlerdi göz boyamayı, bilmezlerdi arkasından küfür edip, yanına
gelince yalaklanmayı. Ama ağabeylerinden daha iyi bildikleri şeylerde vardı
kardeşlerin; arkadaşlığı bilirdi onlar; dürüst ve yalpa yapmadan yürümeyi
bilirdi onlar; arkadaşların daima birlikte olmasının “fino köpeği” yakıştırması
ile açıklanamayacağını bilirlerdi; kardeşliğin ve birbirine inanmanın,
her türlü izzet ve ikbalden daha önemli olduğunu bilirlerdi...
Birde onurlu yaşamayı bilirdi kardeşler,
istenmedikleri yerde nefes alamaz, yaşıyamazlardı; hergün kendilerine,
inandıkları değerlere küfür edenlerin ödüllendirilip, onurlandırıldığını
görmektense, ağabeylerini geçmişteki bir hoşseda haliyle hatırlayıp; vuruşarak
değil, helalleşerek ayrılmayı bilirdi kardeşler... Artık ayrılma vakti geldi çattı, topluca değil, tek tek kopuyoruz ağaçtan, kimimiz toprağa düştüğümüzde tekrar yeşerecek, kimimiz çürüyüp gidecek, ağaç kendisinden toprağa düşmüş ve yeşermiş meyvaları sayesinde, hep biryerlerde yaşıyacak, düştüğünde çürüyen meyvalardanda hep birparçasını içinde yaşatacak. Ama korkarımki düşmeden çürüyen meyvaları acımasız kuşlar herkesten önce kapacak... Turan Bey
|
1987-2000 Yılları Arasında Çıkan TUS Soruları Ve Cevapları
Türkiye Deprem Kuşakları Ve Fay Haritası, Deprem Özelde Sizi Bekliyor Tıklayınız
Türk Sağlık-Sen Olarak Sigaranın Sağlığa Zararlı Olduğunu Hatırlatmak İsteriz!!!
|